TÜKENEN UMUTLAR

İlkbahar coşkusuydu umutlarımız

Meltem yumuşaklığındaki duygular

Dikensiz gül bahçesi yarınlarımız

Hiç gelmeyecek gibiydi o sonbahar

Önce pembe rüyalarımız kayboldu

Sevda yerine kalplere elem doldu

Mutluluk uçup gitti, kederler kaldı

Kırdı dallarınızı acı rüzgarlar

Zamanla unutuldu özlenen bahar

Meltem yumuşaklığında esen rüzgar

Çiçek bahçeleri içinde yarınlar

Şimdi ne umutlar kaldı, ne de bahar