SON DURAK -85-
Yıllar nasıl da
eksiliyor ömrümüzden
Rüzgar gibi geçiyor
baharlarımız bak
Yok bir teselli, ne
geceden, ne gündüzden
Dön artık gittiğin
yerden, inadı bırak
Belki bu acılar
varlığınla dinecek
Bağrımda yaktığın
ateş o gün sönecek
Çıkıp gelirsen
ansızın şenlenecek
Seni umutla
beklediğim son durak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder